Jeśli zastanawiasz się, czym jest szkło wodne, to jest to substancja szklista, która rozpuszcza się w wodzie tworząc roztwór alkaliczny. Szkło wodne jest wykorzystywane w wielu branżach, np. w przetwórstwie drewna. Zapobiega degradacji drewna i jest używane do ochrony tekstyliów. Cement, na przykład, często zawiera szkło wodne ze względu na jego właściwości wiążące. W tym artykule przedstawimy przegląd właściwości szkła wodnego i sposób jego wykorzystania.
Szkło wodne jest szklistym ciałem stałym, które rozpuszcza się w wodzie, tworząc roztwór alkaliczny
Jest to powszechny związek chemiczny i jest częstym składnikiem środków czystości. Alkaliczny charakter cieczy sprawia, że szkło wodne jest idealnym rozpuszczalnikiem do usuwania olejów, rozbijania białek i neutralizowania kwasów. Działa również jako środek przeciwpożarowy i bariera przed pasywnymi owadami. Ponadto może być stosowany w miejskich oczyszczalniach ścieków, gdzie służy jako flokulant do przyciągania i utrzymywania metali ciężkich.
Krzemian sodu, znany również jako szkło wodne, jest związkiem chemicznym, który rozpuszcza się w wodzie. Kiedy ten materiał wysycha, tworzy szkliste ciało stałe, które jest rozpuszczalne w wodzie. Jest to forma krzemianu sodu, która może być sprzedawana jako biały proszek, lub w formach syropowych. Szkliste ciało stałe ma pH podobne do domowego amoniaku i jest używane jako środek konserwujący, zanim chłodzenie stało się opcją.
Ilość wodorotlenku sodu, który jest dodawany do wody w celu rozpuszczenia szklistego ciała stałego, zmienia skład szklistego ciała stałego. Szkło wodne o wyższym module składa się z większych jednostek krzemianowych i mniejszych. Jednostki te ulegają następnie podziałowi na mniejsze agregaty, co prowadzi do zmiany lepkości roztworu. Atomy tlenu w narożnikach czworościanów krzemianowych działają stabilizująco na strukturę krzemianową. Szkło wodne o module 2,07 jest najbardziej efektywne w przypadku aktywacji alkalicznej.
Innym powszechnym zastosowaniem szkła wodnego jest zastosowanie go jako spoiwa. Może być połączone z lekkimi kruszywami i drobno podzielonym pyłem mineralnym, aby stworzyć matrycę. W połączeniu z innymi materiałami ogniotrwałymi, szkło wodne jest tanie i obfite. Połączenie tych materiałów tworzy wysoce skuteczną płytę izolacyjną, która jest odporna na wysokie temperatury. Jego trwałość sprawia, że jest przydatny w wielu zastosowaniach.
Jest używany jako uszczelniacz
Szkło wodne jest rodzajem krzemianu, który może być stosowany na wiele sposobów, w tym jako uszczelniacz. Krzemian sodu, czyli szkło wodne, powstaje w wyniku reakcji dwutlenku węgla i węglanu sodu. Jest to ciało półstałe, ale może być również bardziej lub mniej uwodnione, aby uzyskać różne właściwości, takie jak galaretowaty lub gumowy wygląd. Krzemian sodu jest często stosowany w materiałach budowlanych, jako uszczelniacz lub powłoka, a także jako warstwa ochronna. Jest również stosowany do naprawy tłumików.
Roztwór krzemianu sodu w wodzie, lub klej do szkła wodnego, może być stosowany do uszczelniania betonowych podłóg i przewodów. Może być stosowany przy pełnej sile, aby zapobiec wyciekom i może oprzeć się penetracji płynów. Po nałożeniu na czystą powierzchnię musi być całkowicie suchy. Jeśli ma na niej ślady oleju lub smaru, substancja nie będzie przylegać. Aby uzyskać najlepsze wyniki, szkło wodne należy rozcieńczyć cztery części wody do jednej części szkła. Następnie musi być mops na suchej powierzchni, i musi być stosowany dwa lub trzy razy.
Proces stosowania uszczelniaczy szkła wodnego ma kilka wad. Czas przetwarzania jest ograniczony, co nie jest idealne dla większości zastosowań. Jest drogi w zastosowaniu, a proces obejmuje użycie organicznych utwardzaczy, które są szkodliwe dla środowiska. Ponadto czas utwardzania szkła wodnego jest o około połowę krótszy niż w przypadku tradycyjnych środków uszczelniających. Ponadto, uszczelniacze szkła wodnego są również mniej podatne na korozję niż inne uszczelniacze. Jest również bardziej odporne na ciepło, dzięki czemu mogą wytrzymać działanie warunków zewnętrznych.
Jest deflokulantem
Krzemian sodu, znany również jako szkło wodne, jest wszechstronnym nieorganicznym związkiem chemicznym. Produkowany jest poprzez zmieszanie piasku i sody kalcynowanej, czyli formy węglanu sodu. Proporcje tych dwóch materiałów są dostosowywane w celu wytworzenia różnych produktów. Każdy z nich ma odrębną funkcjonalność. Czytaj dalej, aby poznać różne rodzaje krzemianu sodu. Oto kilka przykładów jego zastosowań.
Krzemian sodu to związek, który jest stosowany w ceramice, aby uczynić ją wodoodporną. Jest również używany do dekoracji powierzchni, takich jak tworzenie spękanej tekstury powierzchni na garnku. Krzemian sodu ma wysoką temperaturę topnienia, co czyni go najczęściej stosowanym deflocculantem w ceramice. Krzemian sodu jest niedrogi i niezawodny, ale ma tendencję do atakowania tynku w formach bardziej niż inne nowoczesne deflocculants.
Soda kalcynowana jest kolejnym powszechnym deflocculantem. Sprawia, że glina wydaje się być bardziej plastyczna i jest mniej podatna na nadmierną deflokulację. Działa również z krzemianem sodu w celu rozpuszczenia węgla brunatnego. Soda kalcynowana jest związkiem organicznym, który działa w tandemie z krzemianem sodu. Ma długi zakres zastosowania. Jest niezawodnym i skutecznym deflokulantem.
Krzemian sodu obecny w szkle wodnym jest doskonałym klejem do zastosowań związanych z klejeniem i powlekaniem. Jego aplikacja jest stosunkowo cienka i tworzy szklisty żel, który służy jako sztywne wiązanie. Ponadto jest odporny na ogień i wilgoć, co czyni go uniwersalnym i niedrogim deflokulantem. Jego zastosowanie jest szeroko rozpowszechnione w wielu aplikacjach ogniotrwałych. Dzięki tym zaletom jest najbardziej ekonomicznym i użytecznym deflokulantem dla wielu różnych materiałów.
Jest spoiwem ciał stałych
Jest powszechnym składnikiem wielu materiałów, w tym betonu, cegieł i dachówek. Jego przydatność jako spoiwa wynika z jego obfitości i niskich kosztów. W procesie produkcji szkła wodnego wykorzystuje się również takie dodatki jak tlenek aluminium, tlenek cynku, glinę, mikę i proszek kwarcowy. Matryca szkła wodnego jest następnie utwardzana w wysokich temperaturach przez reaktywny proces suszenia, a gotowy produkt jest twardym, trwałym materiałem.
Szkło wodne jest powszechnym związkiem występującym w wielu artykułach przemysłowych. Jest to krzemian sodu, sól składająca się z krzemionki i tlenku sodu. Ten związek chemiczny jest rozpuszczalny w wodzie i jest dostępny w postaci stałej, proszku i syropowatej cieczy. Jest używany w wielu zastosowaniach, od uszczelniaczy do spoiw do emulgatorów i buforów.
Choć typowe spoiwo szkła wodnego jest wysoce kruche, ma właściwości, które czynią je doskonałym materiałem strukturalnym dla baterii. Region krzemianowy rozciąga się na większe długości fali, a główny pik przesuwa się do wyższej długości fali wokół 1000 cm-1. Właściwości chemiczne szkła wodnego umożliwiają elastyczne formowanie warstwowe, a następnie spiekanie w celu utworzenia sztywnego wielofunkcyjnego elementu. Jeśli tak się stanie, prawdopodobnie rozwinie się szeroka gama zastosowań baterii.
Gdy aniony krzemianowe oddziałują z jonami sodu, tworzą polimer. To z kolei zmienia stosunek sodu do krzemianu. Ta zmiana w strukturze szkła wodnego wpływa na jego lepkość i pH. Wynik tego procesu znany jest jako moduł szkła wodnego. Od stosunku sodu do krzemianu w szkle wodnym zależy więc jego moduł. Jeśli krzemian ma wysoki moduł, pik będzie szeroki i rozdzieli się na dwa piki. Jednakże, gdy stężenie jonów sodu zmniejszy się, pik przesunie się w niższe położenie i odwrotnie. Wzrost pH i zmniejszenie modułu spowoduje zwiększenie lepkości.
Jest używane jako cement do szkła, ceramiki i kamionki
Oprócz cementowania szkła, ceramiki i kamionki, szkło wodne ma również inne zastosowania. Służy do wiązania zespołów włókien szklanych, jako cement ogniotrwały oraz jako klej. Jego krystaliczna forma twardnieje przez około 1 dzień po zmieszaniu z gliceryną lub rozpuszczalnym krzemianem. Niektóre z zastosowań cementu szkła wodnego obejmują materiały łączące w optyce, w szkle optycznym i w produkcji form odlewniczych.
Przylega do powierzchni ceramicznych i wiąże je przed wypaleniem. Ponadto szkło wodne działa jako deflokulant w procesie przygotowania ślizgu, zapewniając równomierną zawiesinę produktu. Powstała warstwa szkła wodnego na powierzchni nowego dobra nadaje mu spękany wygląd. Ponadto ma dodatkową korzyść w postaci stabilizacji i wzmocnienia gruntu. Może być nawet używane do tępienia wierteł.
Szkło wodne, inaczej zwane krzemianem sodu, jest przezroczystym ciałem stałym wykonanym z węglanu sodu i krzemionki. Sprzedawane jest w postaci proszku lub klarownej syropowatej cieczy. Produkt ten jest wygodnym źródłem sodu dla wielu branż. Oprócz produkcji szkła, szkło wodne jest również stosowane w oczyszczalniach ścieków jako spoiwo, klej i flokulant.
Ceramika jest stosowana w budownictwie jako elementy konstrukcyjne. Mieszkańcy Jerycha tworzyli cegły z suszonego na słońcu błota, natomiast Rzymianie użyli betonu do budowy świątyni Panteon w Rzymie. Obecnie 63% przychodów w przemyśle ceramicznym i szklarskim pochodzi z sektora budowlanego. Produkty ceramiki budowlanej obejmują cementy, cegły nieogniotrwałe i wyroby sanitarne.
Podobne tematy
